Między prawem a weterynarią

Prawo trwa 5 lat i trzeba się uczyć bardzo dużo przepisów. Po studiach jest się tylko prawnikiem bez uprawnień. Trzeba się starać o przyjęcie na aplikacje adwokacką, sędziowską, prokuratorską lub radcowską. To znowu kilka lat nauki, ale można w tym czasie pracować. Potem jest bardzo trudny egzamin. Ale trudno się na aplikacje dostać. Bo prawnicy walczą o to, aby ich było jak najmniej. To bardzo zamkniete środowisko.
Wniosek- trzeba czuć, że chce się to robić. Rozmawiać z różnymi ludźmi,często bardzo prymitywnymi, trzeba być bystrym, szybkiem, pewnym siebie, wygadanym. Nie patrz na ten zawód przez pryzmat naiwnych filmów.
Weterynaria to spotkanie z ludźmi, dla których zwierzęta są pasją. Ale fakt, studia są trudne. Wymagają siły fizycznej i psychicznej. Potem można pracować z psami- ale to chodzi o pomoc- nie można się niczym brzydzić, trzeba operować, robić różne zabiegi itd
Wniosek:
Myśl, czego będzie się łatwiej i milej się uczyć- mnóstwo historii, WOSU, przepisów czy raczej biologia, zoologia, chemia, itd
Czy wolisz siedzieć w biurze, myśleć, rozmawiać z ludźmi, czy raczej w lecznicy, jeździć do różnych zwierząt.
Ostatnia rada- pogadaj z kilkoma prawnikami i weterynarzami. Obie Twoje motywacje są lekko dziecinne. Bo mnóstwo ludzi uwielbia psy i wcale nie są weterynarzami. Np ja dałam schronienie tylu psom, czasami miałam nawet 3, ale w życiu bym nie mogła być weterynarzem / ani lekarzem/
Wniosek- wciąż się pytaj samą siebie, gdzie byś się lepiej czuła. A jeśli za nic tego nie czujesz, to wybierz klasę językową albo inną i stwórz sobie bardzo otwarte możliwości.


Więcej listów:

zadaj pytanie...