28 sierpnia - Święty Augustyn

Augustyn urodził się w roku 354 w Tagaście (obecnie Souk Ahras, Algieria), jako syn miejscowego, rzymskiego notabla Patriciusa, poganina, oraz matki, pochodzącej również z patrycjuszowskiej rodziny, która była jednak zdeklarowaną chrześcijanką (święta Monika).

Po ukończeniu szkół w Tagaście i Madaurze został wysłany na studia do Kartaginy które po rocznej przerwie ukończył je w 372. W 374 założył szkołę retoryczną w rodzinnej Tagaście, w 375 został nauczycielem retoryki w Kartaginie. W tym czasie urodził mu się z nieformalnego związku syn, Adeodatus, zaakceptowany przez jego rodzinę.

Ok. 382 Augustyn przystąpił do grupy wyznawców manicheizmu, do której należał także jego ojciec. Pod wpływem ducha panującego w tej sekcie zaczął pisać swoje pierwsze dzieła filozoficzne, w których usiłował pogodzić filozofię grecką z doktryną tego ruchu religijnego. Na skutek sporów ze swoją matką zdecydował się opuścić rodzinne miasto i wyjechał na dalsze studia do Rzymu, które opłacali mu jego manichejscy współwyznawcy. Po rocznych studiach w Rzymie został wysłany do Mediolanu, aby objąć funkcję nauczyciela retoryki. W Mediolanie stał się też nieformalnym przywódcą miejscowych manichejczyków. Dołączyła tam do niego jego matka, która próbowała przekonać Augustyna do przejścia na chrześcijaństwo i ożenku z pewną kobietą. Nie była to co prawda matka Adeodata, gdyż tę, jako kobietę nieodpowiedniego stanu dla rodziny rzymskiego notabla, oddalono.

Pod wpływem uwag matki, a także kazań biskupa Mediolanu św. Ambrożego, Augustyn zdecydował się przejść na chrześcijaństwo i razem ze swoim synem przyjął chrzest w marcu 387 roku. Następny rok spędził na przekonywaniu swoich przyjaciół manichejczyków do przejścia na chrześcijaństwo. W 387 roku zmarła jego matka. Augustyn postanowił wrócić do rodzinnego miasta. W trakcie tej podróży zmarł jego syn. Razem ze swoimi przyjaciółmi założył za zgodą biskupa Hippony, Waleriusza, pierwszy w Afryce klasztor. Tam oddał się pracy filozoficzno-teologicznej, która po kilku latach rozsławiła ten klasztor na cały chrześcijański świat. W tym miejscu powstało większość chrześcijańskich dzieł Augustyna.

Sława Augustyna szybko przyćmiła sławę Waleriusza, który postanowił usankcjonować ten stan faktyczny, konsekrując Augustyna na swojego biskupa pomocniczego w 395 roku. Po śmierci Waleriusza Augustyn został automatycznie jedynym biskupem Hippony, sprawując tę funkcję aż do swojej śmierci w 430 roku. W roku jego śmierci Hippona i klasztor Augustyna zostały splądrowane przez germańskie plemię Wandalów, a zgodnie z hagiograficzną tradycją sam Augustyn stał na murach swojego klasztoru i do końca zachęcał mieszkańców Hippony do obrony.