Św. Apolinary był jednym z największych biskupów w II w. Był autorem apologii, tj. obrony religii chrześcijańskiej. Skierował ją do cesarza Marka Aureliusza. Na krótko przed tym cesarz otrzymał wiadomość o zwycięstwie nad Kwadami, pogańskim ludem zamieszkującym obecne Morawy. Jeden z cesarskich legionów (dwunasty), składał się głównie z chrześcijan. Kiedy armia ginęła z pragnienia, żołnierze tego legionu padli na kolana i zaczęli prosić Boga o pomoc. Natychmiast spadł obfity deszcz i wspomagane przez burze wojska pobiły Germanów. Cesarz nadał dwunastemu legionowi przydomek „piorunujący” i ograniczył jego prześladowanie.
Właśnie w celu obrony swoich wiernych przed prześladowaniami, św. Apolinary, ówczesny biskup Hierapolis we Frygii, skierował do cesarza apologię, prosząc go o opiekę i przypominając o łasce, jaką otrzymał od Boga dzięki modlitwom chrześcijan. Data śmierci św. Apolinarego nie jest dokładnie znana - przyjmuje się okolice 175 r.