MSZA PIERWSZOPIĄTKOWA - 2 listopada 2007 r.
Ludzie boją się powierzać całych siebie Bogu, bo myślą, że im coś zabierze. A On nie ma czego zabrać, bo i tak wszystko mamy od Niego. Bóg tylko daje.
Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło11 i zasłona przybytku rozdarła się przez środek. Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego. Po tych słowach wyzionął ducha.(...)
Był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Wysokiej Rady. (...)
On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie, wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany.(...)
W pierwszy dzień tygodnia poszły (niewiasty) skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Kamień od grobu zastały odsunięty. A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa. Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężczyzn w lśniących szatach. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: "Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał."
