Przesadziłam. Wiem o tym. No i mama oświadczyło, że jej się przelało, że koniec z rozmowami, że będzie mnie traktowała jak sublokatora. Jestem w rozpaczy. Bo ja lubię mamie wszystko opowiadać, wygadać się. Czy ją przeprosić, czy jak? Nastolatka
Sprawa jest prosta. Najpierw przeproś- krótko i szczerze. Przede wszystkim mamę. I nie żądaj, by Ci od razu przebaczyła. Poza tym, nawet jeśli mama przebaczy, /a zrobi to z pewnością, już zapewne zrobiła/, to jednak mama będzie PAMIĘTAŁA. Na pamięć złych wydarzeń jedynym lekiem jest czas. Musi minąć sporo czasu, by się wszyscy przekonali, że zmieniłaś się na korzyść. W Twoim liście nadal widać, że jesteś skupiona na sobie- bo Ci żal, że mama nie będzie Cię wysłuchiwała.
Jesień to dobry okres, by pokazać rodzinie, że mogą na Ciebie liczyć, że jesteś chętna do pomocy. Głowa do góry, może zacznij od brata, bo on najszybciej zapomni. A rodzice odczują ulgę, że między Wami jest zgoda.
zadaj pytanie...