Obrażona mama

Spróbuj zlekceważyc mamy obrażanie. Odzywaj się do niej. Na jej milczenie powiedz, że to jest niedobrze, aby się do własnego dziecka nie odzywac. Powiedz głośno, że nie rozumiesz, o co się obraża. Nie poddawaj
się tej ciszy i mów, nawet jeśli mama będzie milczec. Analizuj swoje zachowanie. Jeśli naprawdę nie musisz czuc się winna, to staraj sie nie przejmowac. Jesteś już w takim wieku, że akceptujesz rodziców z ich wadami. Mama ma też mnóstwo zalet, więc trudno, akurat tę wadę trzeba jakoś znosic i jeśli to możliwe, nie ulegac jej i lekceważyc.
Bardzo wiele osób buduje swoje życia na zasadzie porzeciwnieństwa do tego,
co mieli w domu. To wcale nie znaczy, że udaje im się zbudowac ideał.
Ideałów nie ma. Ale np kobieta, ktora w domu bała się ojca, tak buduje
życie, że nie boi się męża i jej dzieci nie boją się ojca. Dziewczyna
wychowana w nieustannych awanturach buduje swoją rodzinę tak, że nie ma
awantur, chłopak, którego ojciec był strasznym alkoholikiem jest
abstynentem, a chłopak, którego ojciec opuścił rodzinę, jest niesamowicie
odpowiedzialnym ojcem.
Na tym się skup, by nie powtarzac błędów.



Więcej listów:

zadaj pytanie...