Niesprawiedliwośc w rodzinie
Mama jest wobec mnie oschła i wymagająca. Dobrze się uczę, ale pochwał nie słyszę. Mam wiele obowiązków domowych, a młodszy brat nie. Jego sukcesy są rodzinnym świętem, moje są przemilczane. On wykorzystuje rodziców, manipuluje nimi, ale tego nie widzą. Mam do niego żal o wszystko.... Odrzucona
1. Nie sądzę, aby mama robiła to wszystko świadomie. Gdybyś jej o tym spokojnie opowiedziała, o tym, jak się źle czujesz, byłaby zdumiona i chyba nawet nie uwierzyła. A jeśli ktoś krzywdzi drugiego nieświadomie, to jego wina staje się nieco mniejsza.
2. Ludzie zupełnie nieświadomie powielają wzory zachowań swoich rodziców. Niektórzy próbują wychowac swoje dzieci zupełnie odwrotnie. Podejrzewam, że Twoja mama była surowo wychowana i ten model realizuje w swojej rodzinie nieświadomie.
3. Jesteś w trudnym okresie, gdy jesteś bardzo wrażliwa, nawet przewrażliwiona na swoim punkcie. Widzisz tylko krzywdy, które Ciebie spotykają. Ciekawe, jakby tę sytuację opisała mama.
4. Wiem, że takie sytuacje są bardzo częste. Wiele psują w rodzinie. Ale teraz pomyśl o tym, co Ty robisz bratu. Przecież to nie jego wina, że jest faworyzowany, a Ty jego "karzesz". Każdy człowiek ma naturalną skłonnośc, by wykorzystywac naiwnośc innych, więc nic dziwnego, że brat to robi.
5. Jeśli zależy Ci na dobrych układach z bratem, to powoli buduj dobre z nim relacje. To się nie stanie z dnia na dzień. Ale wystarczy zmienic ton głosu, wystarczy inaczej go traktowac, dowartościowac, wymyślac różne
wspólne akcje domowe, dopuścic go do różnych spraw, czasami doradzic, jak ma sie ubrac, uczesac, coś mu wyjaśnic, dojrzec w nim człowieka, a nie wrednego i małego brata. On nie jest winny temu, że mama go wyróżnia. Jako starsza siostra masz mnóstwo możliwości, by zrobic z brata przyjaciela.
Czas szybko mija i wnet różnica wieku między Wami będzie prawie niewidoczna. Bywają rodzeństwa, które prawie nie mają ze sobą kontaktu, a bywają takie, które się wspierają.
6. Najtrudniej będzie z mamą. Bo dorosłych trudno zmieniac, nie lubią krytyki, są pewni siebie i przekonani o swojej racji. Dlatego nie wypowiadaj pretensji i nigdy nie mów mamie, że faworyzuje brata...Polecam
jednak bardzo spokojną rozmowę, w której powiesz, że źle się czujesz z różnymi domowymi nawykami i
zwyczajami. Że jest Ci przykro, gdy nigdy nie słyszysz pochwały, że czujesz się niedoceniona, skrzywdzona, odrzucona. Podaję tylko przykłady.
Ale ważne jest, byś mamy nie oskarżała, tylko mówiła, co Ty czujesz i jak czujesz. Tylko o tym opowiadaj. Jeśli się popłaczesz, nie szkodzi. Natomiast nie atakuj w sprawie brata, mów o swoich odczuciach..
Więcej listów:
zadaj pytanie...
