Dwie rodziny w jednym domu

Nie próbuj babci przekonać, by dała Wam spokój, bo już się raczej nie zmieni. Zresztą, uwag i próśb od wnuczki nie przyjmie. Nie błagaj jej o nic. Nie schodź do niej, nie próbuj rozmawiać.
Gdy zaczynasz sie jej bać, to wyobraź ją sobie w śmiesznej sytuacji. Wymyśl coś bardzo komicznego i gdy usłyszysz, że krzyczy, to Ty miej tamten obraz przed oczami!
Nie martw się babcią, nie pozwól jej, by zniszczyła Wasze życie. Weź przykład z rodziców- starają się żyć swoim życiem. To jedyne mądre rozwiązanie. Psychicznie wyłącz się i nie słuchaj.
Kup zioła na uspokojenie, pij melisę i dziekuj Bogu za rodzinkę tę najmniejszą. To ogromny skarb i nie daj go sobie odebrać. Nie bój się z mamą i z ojcem o babci rozmawiać, pytaj, jak oni sobie z
tym radzą, Może mają swoje sposoby, które by i Tobie pomogły.
Ucz się cieszyć życiem, śmiej się dużo, wygłupiaj się z rodzeństwem. Zastanów się, czy oni przeżywają tę sytuację tak cięzko jak Ty.
Zastanów się, czy Twoje płacze, nerwy i lęki nie są też spowodowane czymś innym. Babcia i jej krzyki to jakby Twoje usprawiedliwienie i ukrywanie prawdziwych powodów nocnego płaczu , lęków, życia w stresie.
Gdy ludzie sobie z czymś nie radzą, to szukają winnego, by na niego zwalić winę za zaistniałą sytuację. Ciesz się i dziękuj za rodziców, rodzeństwo, piękny dom, Twoje zdolności. Nigdy nie dostajemy krzyża, którego byśmy nie potrafili udźwignąć. Może gdy się z nim pogodzisz, to on przestanie Ci tak ciążyć?



Więcej listów:

zadaj pytanie...