Alkoholik i nastolatka
Mój ojcec pije od zawsze i jest straszny! Obie z mamą mamy nerwicę. Niestety, ostanio nie potrafię zapanować nad chęcią pyskowania, mam chyba typowe problemy z dorastaniem. Przykro mi, ale nie panuję nad językiem. 14-latka
Zacznijmy od tego, że nie powinnaś się oskarżać. Przez to, że ojciec jest alkoholikiem Ty nie możesz przeskoczyć dojrzewania. To raczej przez jego pijańśtwo jest w Tobie jeszcze więcej złości niż w innych. Postaraj się pewnego dnia podczas nieobecności taty pogadać z mamą szczerze. Powiedz, że przez burzę hormonów nie panujesz nad językiem. Proś, by się nie gniewała, ale to, jak wybuchasz jest silniejsze od Ciebie, jest wbrew Tobie. Po swoich wybuchach naucz się przepraszać, napraw to jakąś niespodzianką i przede wszystkim mów, żę nie chcesz być taka. Mama powinna to zrozumieć, bo też miała kiedyś 14 lat.
Powoli i bez przerażenia zacznij próbować opanować złe skłonności. Na Ciebie działają hormony, na niego alkohol. To nie Ty pyskujesz, tylko hormony, to nie on szaleje, tylko wódka. Chcesz, by ojciec zrobił porządek z nałogiem? Ty powinnaś powoli rozumowo zwyciężać hormony. Rozum musi górować! Każdy wybuch traktuj jak upadek, z którego należy się podnieść.
Twój ojciec jest chory. Ale nie litujmy sie nad nim, bo jeśli ktoś jest chory, to powinien się leczyć. A on się nie leczy i do swojej choroby wciągnął całą rodzinę. Walcz o siebie! Masz prawo do śmiechu, do żartów, do marzeń. Jeśli potrafisz, to przebacz mu w głębi serca, ale na zewnątrz możesz z nim walczyć. Jeśli tylko potrafisz, to nie bój się go, on musi wyczuć Twoją siłę i Twój gniew. Ale kłótnie i
walki z pijanym nie mają sensu, bo jego rozum jest przyćmiony, on nie jest sobą.
Wejdź z mamą na stronę www.niebieskalinia. Kobiety bardzo się boją walczyć z pijakami i to jest zrozumiałe. Ale niektóre podejmuja walkę, a pijacy są tchórzamii powoli ulegają. Jeśli się pijakowi założy niebieską książeczkę, to zawsze musi przyjechać policja.
Więcej listów:
zadaj pytanie...
