CHORA BABCIA
Babcia ma chorobę Alzheimera i w domu jest ciężko. Trudno mi zaprosić koleżanki, bo babcia się nieładnie zachowuje i ja wstydzę się tego. Staram się dziadkowi pomóc, czasami karmię babcię, pilnuję, ale potem jestem zmęczona i nie mam siły do lekcji.
Moja siostra się miga, a brat buntuje się przeciwko tej sytuacji. Chciałabym pomagać, bo bardzo żal mi dziadka, ale to trudne. Mama się bardzo stara, ale dużo pracuje.
Wnuczka
Rozdrażnienie, wstyd, to jeszcze nic złego. Starasz się być dobra, miła i pomocna. Jest Ci przykro z powodu Twojego zniecierpliwienia. Tymczasem takie reakcje są ludzkie i normalne.
Nie jesteśmy aniołami. Mamy skłonność do lenistwa i wygodnictwa. Ale mamy w sobie Boga, który „ciągnie” nas w górę. Uczy się lepiej organizować czas. Jeśli czuwasz przy babci, jeśli odciążasz dziadka, to miej czas tak zorganizowany, by poradzić sobie z innymi obowiązkami. Najważniejsze jest Twoje podejście! Nie rozczulaj się nad swoją dobrocią. Nie wpadaj w zachwyt, bo to osłabia siły. Staraj się być mocna. Staraj się wychodzić do koleżanek, możesz mówić o chorobie Babci, bo to żaden wstyd i nikt nie wie, w której rodzinie się zdarzy.
Bratu może wnet przejdzie ten zły stosunek do chorej babci. Chłopcom w młodym wieku trudno pogodzić się z niemocą. Choroba i cierpienie są wielką tajemnicą i nikt nie wie, kogo i kiedy dotknie. Twój dziadek zasługuje na wielki szacunek. Staraj się z nim dużo rozmawiać, okazuj mu uczucie. A w nowym roku szkolnym, gdy będziesz o kilka miesięcy starsza, staraj się mądrze swoją pomoc planować. Gdy nastanie lato i wolność, to też możesz czas mądrze dzielić między babcię i odpoczynek. Np powiesz, że spędzisz 3 godziny z koleżankami, potem np dwie godziny mocnej pracy w domu, potem znowu wolne i godzina dla rodziny. Możesz siostrze pokazać, że jesteś nie tylko dobra, ale też dobrze zorganizowana- nakłaniaj ją do podziału obowiązków. A jeśli ona nie potrafi robić przy babci, to może jest dobra w innych pracach domowych.
Nie jest możliwe, żeby kilka nawet godzin pracy przy babci powodowały Twoje przemęczenie. Odwróć uwagę od siebie! Jeśli się myśli za dużo o sobie, to człowiek się rozczula, wcale tak dobrze nie pracuje, chodzi smętny i do niczego. Do takich obowiązków należy podchodzić z energią i nawet z humorem, który rozładuje sytuację. Może Twój uśmiech i pogoda ducha sprawią, że chociaż trochę będzie Wam lżej?
Dlatego pracuj przy babci mądrze i szybko, kombinuj z siostrą lub z mamą i dziadkiem, jak usprawnić tę pomoc, czy może jeszcze kogoś włączyć do obowiązków, aby dziadek też mógł odetchnąć. Kto nie ma sił przy babci robić, może inaczej włączyć się do pracy. Trzymajcie się, ja wiem, że jest ciężko, ale ludzie są w stanie wiele wytrzymać!
Wnuczka
Rozdrażnienie, wstyd, to jeszcze nic złego. Starasz się być dobra, miła i pomocna. Jest Ci przykro z powodu Twojego zniecierpliwienia. Tymczasem takie reakcje są ludzkie i normalne.
Nie jesteśmy aniołami. Mamy skłonność do lenistwa i wygodnictwa. Ale mamy w sobie Boga, który „ciągnie” nas w górę. Uczy się lepiej organizować czas. Jeśli czuwasz przy babci, jeśli odciążasz dziadka, to miej czas tak zorganizowany, by poradzić sobie z innymi obowiązkami. Najważniejsze jest Twoje podejście! Nie rozczulaj się nad swoją dobrocią. Nie wpadaj w zachwyt, bo to osłabia siły. Staraj się być mocna. Staraj się wychodzić do koleżanek, możesz mówić o chorobie Babci, bo to żaden wstyd i nikt nie wie, w której rodzinie się zdarzy.
Bratu może wnet przejdzie ten zły stosunek do chorej babci. Chłopcom w młodym wieku trudno pogodzić się z niemocą. Choroba i cierpienie są wielką tajemnicą i nikt nie wie, kogo i kiedy dotknie. Twój dziadek zasługuje na wielki szacunek. Staraj się z nim dużo rozmawiać, okazuj mu uczucie. A w nowym roku szkolnym, gdy będziesz o kilka miesięcy starsza, staraj się mądrze swoją pomoc planować. Gdy nastanie lato i wolność, to też możesz czas mądrze dzielić między babcię i odpoczynek. Np powiesz, że spędzisz 3 godziny z koleżankami, potem np dwie godziny mocnej pracy w domu, potem znowu wolne i godzina dla rodziny. Możesz siostrze pokazać, że jesteś nie tylko dobra, ale też dobrze zorganizowana- nakłaniaj ją do podziału obowiązków. A jeśli ona nie potrafi robić przy babci, to może jest dobra w innych pracach domowych.
Nie jest możliwe, żeby kilka nawet godzin pracy przy babci powodowały Twoje przemęczenie. Odwróć uwagę od siebie! Jeśli się myśli za dużo o sobie, to człowiek się rozczula, wcale tak dobrze nie pracuje, chodzi smętny i do niczego. Do takich obowiązków należy podchodzić z energią i nawet z humorem, który rozładuje sytuację. Może Twój uśmiech i pogoda ducha sprawią, że chociaż trochę będzie Wam lżej?
Dlatego pracuj przy babci mądrze i szybko, kombinuj z siostrą lub z mamą i dziadkiem, jak usprawnić tę pomoc, czy może jeszcze kogoś włączyć do obowiązków, aby dziadek też mógł odetchnąć. Kto nie ma sił przy babci robić, może inaczej włączyć się do pracy. Trzymajcie się, ja wiem, że jest ciężko, ale ludzie są w stanie wiele wytrzymać!
«
‹
1
›
»
oceń artykuł
