Brak przyjaciół
Czuję się w klasie bardzo samotna. Jestem jedyną głęboko wierzącą, a do tego mam zainteresowania. Koleżanki tylko o modzie, kosmetykach, facetach. Marzę o przyjaźni, ale wciąż czuję się samotna. Zgnębiona
Bardzo dobrze rozumiem Twój problem. Niekiedy dziewczyny piszą, że już nie wiedzą, czy są normalne, bo tak się róznią od koleżanek. Ale idą do kolejnej szkoły albo dopiero na studiach poznają inne, podobne do siebie.
Oto kilka rad:
1. Piszesz na adres maly@goscniedzielny.pl temat: "chcę koresponndować". Piszesz o swoich zainteresowaniach i samotności w klasie, podajesz swojego maila i ewentualnie adres, zainteresowania. Może ktoś ciekawy się odezwie.
2. Czytasz adresy z tej rubryki i piszesz do kogoś list.
3. Jakoś dotrzymasz do wakacji, ale zacznij czytać tygodnik dla młodzieży "Droga". Oprócz ciekawych artykułów, tam są przed wakacjami adresy różnych typów obozów młodzieżowych organizowanych przez zakony, duszpasterstwa młodzieży. Nie są to drogie wyjazdy, a poznasz wartopściowych ludzi / mam nadzieję/ Jeśli idzie z Twojej miejscowości pielgrzymka do Częstochowy- zapisz się latem i idź. Ile tam się przyjaźni zawiązuje!
5. Już wkrótce może w portalu www.wiara.pl będą reklamy zimowych wyjazdów lub dni skupienia dla młodzieży. Nie wiem, gdzie mieszkasz, ale znam młodzież, która właśnie na takich wyjazdach poznała się i utrzymują kontakt. Były też takie ogłoszenia w Gościu Niedzielnym dla dorosłych.
6. W Europie już tak jest, że głęboko wierzący są w mniejszości. Dlatego trzymają razem. Jeśli więc chcesz mieć kontakty z normalnymi rówieśnikami, którzy widzą coś więcej oprócz kosmetyków i facetów, to musisz tych przyjaciół szukać i znajdziesz ich z pewnością. Przecież wiesz, jak to jest : szukajcie, a znajdziecie.
Czy jesteś całkowicie pewna, że nikt w Twojej klasie nie ma szerszych zainteresowań? Może się z tym nie ujawniają? Może wszyscy przybierają jednakowe maski? Przyjrzyj się wszystkim uwaznie raz jeszcze.
