Moda na cięcie

Moda na cięcie trwa od wielu lat. Ja bym ją nawet przekonywała, że to już nieaktualne, że osoby, które wpadły na pomysł cięcia mają już około 40 lat. Dlatego nowoczesna nastolatka powinna inaczej rozwiązywać
swoje problemy. Moda na cięcie wiąże się z tym, że młody człowiek nie potrafi określić i poradzić sobie z niepokojem, z bólem duszy, który odczuwa. A gdy się potnie, to ból staje się konkretny. Powiedz więc koleżance, że zamiast się ciąć, to niech przyjdzie do Ciebie i próbuje nazwać to, co czuje. Po serdecznej rozmowie wybiegnijcie na boisko lub do parku.
Psycholodzy radzą, by ochotę na cięcie wyrzucić np przez rysowanie, pisanie pamiętnika lub bloga, malowanie na wielkich arkuszach papieru. Cięcie bierze się z tego, że młody człowiek ma mnóstwo złych emocji i nie potrafi ich z siebie wyrzucić. Dlatego poradź koleżance, by nauczyła się te emocje wyrzucać. Np jedni płaczą. Inni muszą iść na siłownię. Jedna dziewczyna chodzi na basen i pływa. Ktoś opowiadał, że po powrocie ze szkoły przez pół godziny wrzuca piłkę do kosza. Całkowicie się wtedy wycisza i spokojnie wraca do domu. Na złe emocje pomaga praca domowa. Wiele dojrzałych kobiet pomaga sobie w ten sposób, że myją okna, podłogi, porządkują szafki i zaraz im lżej. Cięcie nie ma sensu. Rany bolą, mogą zostać oszpecające blizny. To jest bardzo prymitywny sposób rozładowania młodzieńczego niepokoju i bólu. Dlatego podawaj jej inne możliwości- pisanie, śpiewanie, taniec, gimnastyka, sport, jazda na rowerze, malowanie, sprzątanie. Jeśli nie przestanie, to weź ze szkoły numer do poradni psychologiczno- pedagogicznej i zapisz ją na rozmowę z psychologiem. To jest bezpłatne. Każdy specjalista od nastolatek zna ten problem i po kilku rozmowach powinno się to wreszcie skończyć. Jeśli z tym nie skończy, należy też poinformować mamę, bo często rodzice dowiadują się ostatni albo wcale. A to oni są za swoje dziecko odpowiedzialni, dopóki nie jest dorosłe.


Więcej listów:

zadaj pytanie...