Na szczycie

Dobrze jest żyć tu i teraz- ale tylko wtedy, gdy chłoniemy każdą chwilkę z radością. Gdy żyjąc tu i teraz cieszymy się drobiazgami, to jest świetnie.
Są osoby, które wciąż się martwią. Nigdy nie cieszą się teraźniejszością, tylko martwią się, że coś złego się stanie.
Gdy dzieje się coś złego, to mamy wrażenie, że opadamy na dno. Nie warto tam przebywać zbyt długo. Upadki zdarzają sie iedzy innymi po to, abyśmy się odbijali!
Tymczasem można być osobą fruwającą wysoko- to ci, którzy nie żyją tylko przyziemnie, zajęci kłopotami, ale którzy potrafią odrzucić zmartwienia, spoglądać na życie z innej prespektywy, są optymistami, we wszystkim dostrzegają dobro, mają swoje pasje, to zresztą na ogół osoby prawdziwie wierzące...
Pięknie pokazał to Andersen w baśni o choince. Gdy rosła na polanie, narzekała, że inne drzewa zabierają jej światło, czekała, kiedy będzie duża. Gdy ją ścięli, wspominała, jak pięknie było na polanie i
narzekała, że ją ubierają w jakieś ozdoby. Gdy ją wyrzucono na śmietnik, narzekała i z żalem wspominała, jak pięknie było w pokoju z ozdobami. itd.
Wniosek- trzeba w każdej chwili dostrzegać pozytywy.
A wysoko wznoszą się entuzjaści. Jeśli robimy coś z entuzjazmem, z radością, pasją, to jesteśmy na szczycie świata. To jest radość, której nikt nam nie odbierze- coś bardzo cennego!!!
Gdy piszą do mnie młodzi ludzie po powrocie z letnich rekolekcji, z oaz, to aż się czuje, jak wysoko wznoszą się nad światem. Ich problemy wcale wtedy nie maleją, ale oni inaczej patrzą na świat...
Są ludzie, ktorzy "wznoszą się" wysoko przy czytaniu dobrych książek, innym zdarza sie to podczas spacerów po lesie, po górskich wspinaczkach- każdy powinien znaleźć swój sposób szybowania wysoko....


Więcej listów:

zadaj pytanie...