Siąść i płakać?

Każdy nastolatek, a już szczególnie każda dziewczyna musi przejść przez ten etap rozwoju. To chyba takie ostatnie poddanie się, nim jako dorosła będziesz musiała sobie radzić ze wszystkim!!!!
Przejście z dzieciństwa w dorosłość jest trudne. Zanim weźmiesz za życie odpowiedzialność musisz sobie trochę popłakać, poczuć sie całkiem bezradna.
Moje rady
1. Płacz przez chwilę, może do 15 minut. Płacz pomaga rozładować emocje, ale pod warunkiem, że nie trwa zbyt długo, bo staje się wtedy samonakręcaniem się.
2. Po wypłakaniu trzeba wziąć sie w garść. Trudno, nie wolno się rozczulać. Ja zawsze cieszę się i dziękuję Panu Bogu, że nie urodziłam się w czasie wojny, że nie muszę głodować, że mam ciepło w domu. To już powinno wystarczyć do radości. Niestety, ludzie mają coś takiego w psychice, że są wciąż niezadowoleni i chcą czegoś innego niż mają. / poczytaj baśnie Andersena/
3. Twoja bezradność to dobry moment, by coś zmienić w swoim życiu. Stara zasada mówi, że na smutek najlepiej odwrócić uwagę od siebie! Jeśli pomożesz innym, zrobisz coś dobrego dla rodziny, pomożesz mamie, to się sama lepiej poczujesz!!! Człowiek lubi czuć się potrzebny, skupienie się na sobie nie daje radości.
4. Nie musisz wcale osiągnąć w życiu cokolowiek innego niż bycie dobrą osobą. To jest najpiękniejsze i naważniejsze, ale też trudne zadanie. Miliony skromnych i dobrych ludzi takie właśnie są i to one podtrzymują świat! One coś osiągnęły, a nie ci, których może widzisz w tv.

Jeśli będziesz się uczyć na miarę swoich możliwości, jeśli będziesz się starała być dobrą córką, sąsiadką, wnuczką, jeśli zachwycisz się różnymi drobiazgami to właśnie osiągniesz wielki sukces. Większy niż kilkudniowe gwiazdy telewizyjne, o których za miesiąc nikt już nie pamięta.





Więcej listów:

zadaj pytanie...