Niska samoocena

Znam wiele dorosłych osób mających ten sam problem. Trochę śmiałości nauczyło ich życie, ale
i tak wciąż się zmagają z tym problemem. Tylko, że już tego nie traktują jako problemu. Bo pogodzili się, że mają taką wrażliwą naturę, zaakceptowali siebie.
Obecnie wmawia się, że dobrze być w życiu cwaniakiem, spryciarzem. Określenie "święty" jest używane w znaczeniu negatywnym. Tymczasem to jest inaczej. Nadejdzie dzień, że z oddalenia będzie Cię obserwował chłopak, którego wzruszy i zachwyci Twoja nieśmiałość. Znajdziecie do siebie drogę.

Współcześnie jest tyle osób rozkrzyczanych, egoistów zapatrzonych w siebie, do tego bardzo głośnych. Musza być też ich przeciwiweństwa. Inaczej świat by zwariował.

Moja rada jest taka, byś polubiła siebie, ceniła te cechy, którymi Cię Pan Bóg obdarzył. To tego należy dobrać sobie podpowiedni zawód. Wiadomo, że nie będziesz się nadawała do handlu ani do marketingu. Ale jest wiele innych prac.
Kilka rad:
1. Rozmawiaj dużo z chłopakami, ktorzy są Ci obojętni. A na innych zerkaj, uśmiechaj się, oczami, twarzą, całą sobą pokazuj, że Ci zależy. Oni powinni ten sygnał odebrać...
2. Jeśli masz inne zdanie niż reszta, to na początek nie mów swojego zdania, ale głośno wzdychaj, przewracaj oczami. Można pokazać, że coś się nam nie podoba. Słowa bywają przecież "źródłem nieporozumień"
3. Przeglądaj sie w lustrze tylko po to, by szukać swoich zalet w urodzie i ciesz się nimi! Wylicz soebie dobre strony swojego charakteru, usposobienia.....Ze wszystkich sił staraj sie polubić siebie. Pamiętaj, że nasz charakter, usposobienie to jakby preznety od Boga. Jeśli jesteś z siebie niezadowolona, to tak, jakby Ci się ten prezent Pana Boga nie spodobał.
4. Działasz w dwie strony- więcej pokazujesz, że kogoś lubissz, dużo rozmawiasz z chłopakami , na których Ci zależy.



Więcej listów:

zadaj pytanie...