Muminki pomogły!

" Nie chcę sobie czegoś wykrakać. Tak więc, chociaż nie jest łatwo od razu zmienić swoje nawyki, staram się eliminować wszelkie zmartwienia. Oczywiście, jakiś tam niepokój o jutro we mnie jeszcze siedzi. Cały czas mam szereg wątpliwości. Ale ważne, że nie zadręczam siebie i innych jakimś kłopotem przez cały dzień. To już jakiś krok do przodu.
Kiedyś przeglądałam encyklopedię dla uczniów szkół podstawowych. Były tam m.in. streszczenia lektur. Natknęłam się na opis "Opowiadań z Doliny Muminków". W omówieniu było napisane o jednym z rozdziałów, że uczy on, że nie warto martwić się na zapas. Mam w domu tę książkę, toteż przeczytałam ów fragment. Przez dłuższy czas nie przejmowałam się zbytnio jego treścią, być może źle zinterpretowałam tekst.
Jednak ostatnio zaczęło coś do mnie docierać. Bohaterka tego rozdziału, Filifionka, wręcz czekała na tragedię, aż w końcu się doczekała. Czy ją "wykrakała"? Nie wiem. Ale na pewno zmarnowała sobie kawałek życia, cały czas bojąc się o swój dom. Dlatego i ja stwierdzam, że tym myśleniem nie zmienię nic, a najlepiej o tym po prostu nie myśleć.
Nastolatka


Cieszę się, że potrafisz sobie już pewne sprawy wyjaśnić. Cieszę się, że trafiłaś na Muminki, bo to świetna i bardzo mądra książka, a właściwie cały cykl. Przez dobranocki dzieciom wydaje się, że Muminki to opowieści dziecinne, a tak nie jest. Tove Jannson pisała te książki w czasie II wojny światowej. W tym też czasie powstawały "Opowieści z Narnii"- też bardzo mądre i cykl Tolkiena "Władca pierścieni". Wszystkie te utwory można czytać dosłownie i metaforycznie- każdy może znaleźć coś innego. Niezwykle dużo mądrości znajdziesz też u Andersena, w różnych legendach, baśniach.
Wakacje to też czas czytania. Oczywiście nie do rana do wieczora, ale czytanie zawsze bardzo ubogaca każdego człowieka.
Osoba wciąż zmartwiona wątpi w Opatrzność Boża, a to przecież źle. Trzeba czuć się dzieckiem w rękach Boga i wtedy wszelkie problemy zyskuja właściwą im miarą.



Więcej listów:

zadaj pytanie...