Doskonałość

Gdybym to wiedziała, to zawsze bym miała dobry humor i niczego nie żałowała. Ale to niemożliwe!
Nie można mieć wciąż dobrego humoru, to wbrew naturze człowieka! Biblia mówi wyraźnie, że wszystko ma swój czas, że jest czas śmiechu i płaczu, budowania i burzenia! Można tylko trenować swój optymizm i pogodę ducha. Lecz gdy nadchodzą nawet ciężkie problemy, nie wolno się załamywać.
Na każdą sprawę spojrzeć w miarę z dobrej strony, nie być marudą i nie narzekać. To można w sobie ćwiczyć. Na to trzeba lat i Ty dopiero możesz zacząć to robić. Każdy człowiek popełnia błędy! Bo każdy jest omylny! To trzeba przyjąć w pokorze i nie rozpaczać z powodu tego, co już się stało,
nie rozmyślać o tym, czego się nie da zmienić, ale zmieniać to, co się da zmienić. Żałować trzeba krótko, w miarę możliwości wyciągnąć z tego wnioski i już do tego nie wracać.
Jest taka stara amerykańska książka "Przeminęło z wiatrem". Główna bohaterka popełnia mnóstwo błędów i ma w zwyczaju mówić: "jutro będę się tym martwić, dzisiaj idę spać / albo bawić się, albo jeść.../Polecam taką postawę, tylko trzeba ją zmienić na zawierzenie Panu Bogu swoich kłopotów. To działa, sama wiele razy tak robiłam. Pod koniec dnia wydaje się, że wszystko się wali. Nie trzeba się martwić, tylko oddać te kłopoty Panu Bogu i iść spać. Rano te sprawy wyglądają zupełnie inaczej.

Młody człowiek jest idealistą. Chce żyć jak w telewizyjnej reklamie, która przecież nie jest obrazem życia. Powoli stawaj się realistką, szukaj w ludziach dobrych cech, nie rozmyślaj o tych złych.
W klasie już niczego nie zmienisz. Teraz przyłóż się mocno do matury. Masz ten krótki już cel przed sobą. Nie daj się teraz wpędzić w żadne smutki! Szukaj dokoła pozytywów: że masz rodzinę, że nie znasz głodu, że możesz studiować, że nie masz złych ocen, że jesteś zdrowa. Ty to masz i to
dla Ciebie oczywiste, a wielu osobom tego brakuje. Nie zapomnij za to dziekować i tym się cieszyć.


Więcej listów:

zadaj pytanie...