Nie tędy droga

Jest taka zasada, że nie wyznaje się uczuć, gdy się jeszcze tej osoby nie zna. Mało który chłopak lubi takie wyznania. On nie jest towarem, do którego się podchodzi jak markecie i mówi się: "podoba mi się, biorę".
Zaczyna się od prób poznania. To wymaga bardzo wielu zachodów. Trzeba tak kombinować, aby go spotkać, wciąż być na jego drodze, a więc należy się dowiedzieć, kiedy kończy lekcje, gdzie mieszka, gdzie i kiedy chodzi na jakieś zajęcia.
Ponieważ on może niczego do Ciebie nie poczuć, to zastanów się, czy nie lepiej powiedzieć o tym zauroczeniu przyjaciółce? Może ona coś więcej o nim powie? Może jej to już obojętne, czy on będzie miał nową dziewczynę. A jeśli nie jest obojętne, to czy nie lepiej być lojalną przyjaciółką?
Chociaż we mnie się wiele buntuje przeciwko temu Waszemu "chodzeniu" Prwadziwe i trwałe uczucie musi mieć dużo czasu, by się rozwinąć. To nie jest podejść, powiedzieć i już. Trzeba szukać okazji, by się widywać, potem się poznać, potem długo poznawać, zastanowić się, czy chce się być razem, czy ma się dużo wspólnego i wreszcie na końcu można sobie coś wyznać.
Wiem, że nie takiej oczekujesz odpowiedzi. Ale dla mnie jest śmieszne i niepoważne, by dziewczyna podchodziła do chłopaka i mówiła wprost: "podobasz mi się, chcesze ze mną chodzić?" Potem dostaję od Was listy, że ktoś z kimś chodzi i zupełnie nie wie, co robić, co mówić, czyli mówiąc
krótko "nudzą się".
Masz dwa wyjścia: 1. Mówisz o tym przyjaciółce, która może tu wiele wyjaśnić. 2. Nie mówisz, tylko zaczynasz starania, by on Cię dostrzegł, możesz kiedyś powiedzieć, że jesteś przyjaciólką jego byłej dziewczyny, czyli w zasadzie jesteście znajomi. Zobaczysz, jak on zareaguje, jak się zachowa za kilka dni, czy odpowie na Twój uśmiech, czy się zatrzyma, aby chwilkę pogadać, czy zapyta o Twój numer. Bo może nie będzie chciał. Oczywiście, możesz zrobić coś innego, to Twoje życie, Twoje decyzje, a ja
jestem z boku, nie wiem, jaki to typ chłopaka.