Czekanie na spotkanie
Chłopaka znam 3 lata, chodzimy ze sobą kilka miesięcy. Jego rodzice rozwiedli się. Teraz on wyjedzie do mamy na 3 lata i pyta, czy będę czekała! Przecież go kocham! Jak to wytrzymam?! Koleżanka mówi, że nie warto! [...] Co robić? Wielka Tęsknota
No cóż, może trochę pocieszy Cię myśl, że kiedyś było trudniej- bez komórek, telefonów, Internetu. Przecież teraz jest możliwy codzienny kontakt w zasadzie "na żywo". Ponieważ jesteście jeszcze młodzi i różnie może się życie potoczyć, należy umówić się co do całkowitej szczerości. Nie składajcie wielkich deklaracji, tylko sami się przekonacie, co będzie dalej. Już myśl, o czym będziesz pisała, co będziesz chciała wiedzieć, o której godzinie będziecie się spotykali "wirtualnie". Rozumiem, że teraz produkujesz fontanny łez, lecz trzeba szukać pozytywnego wyjścia. Opowieści o nieustannych łzach staną się nudne i chłopak może zerwać choćby po to, by Cię nie krzywdzić i nie dołować. Nie zapomnij o nauce, by pojechać kiedyś na studia do miasta, w którym będzie mieszkał. Chociaż to trudne, spróbuj o całej sprawie myśleć pozytywnie!
