11 października ŚW.BERNARDYN ZE SIENY

Patron bernardynów, chorych na gardło, płuca i uzależnionych od hazardu

Miał zaledwie trzy lata, gdy zmarła jego mama, a gdy skończył sześć lat, stracił tatę. Chłopca zabrali na wychowanie zamożni krewni. Zadbali też o jego dobre wykształcenie. Bernardyn skończył w Sienie prawo, studiował również Pismo Święte i teologię.
Potem postanowił wstąpić do franciszkanów. W niewielkim klasztorze Capiola w pobliżu Sieny spędził Bernardyn
12 lat. Dość szybko jednak poznano go jako dobrego kaznodzieję i chętnie zapraszano z kazaniami do okolicznych kościołów. W końcu mianowano kaznodzieją w całej Italii. Zakonnik przemierzał Włochy, nawoływał do pokuty i zmiany życia. Podobno jego kazań przychodziły słuchać tak wielkie tłumy, że żaden kościół ich nie mieścił. Słuchacze wypełniali przykościelne place. Bernardyn nawracał, doprowadzał do zgody, budził nowe powołania. Znany był ze szczególnej czci dla Imienia Jezus.
Jako franciszkanin bardzo żałował, że bracia mniejsi odeszli od pierwotnej reguły św. Franciszka. Postanowił za wszelką cenę zreformować zakon i słowa dotrzymał. W nowo powstałych klasztorach przywrócił surowe rygory. To spowodowało powstanie nowej gałęzi franciszkanów, zwanych obserwantami, a w Polsce od jego imienia bernardynami.