12 października ŚW.ELŻBIETA WĘGIERSKA

Patronka Niemiec i Węgier, świeckiego zakonu franciszkańskiego i elżbietanek

Była trzecim dzieckiem króla Węgier Andrzeja II i księżnej karynckiej Gertrudy.
Jako 4-letnia dziewczynka została wysłana na dwór do Wartburga, bo Elżbietę obiecano Ludwikowi IV, synowi Hermana z Turyngii. Wychowywali się razem, a po 10 latach odbył się ślub. Małżeństwo z Ludwikiem okazało się bardzo szczęśliwe. Elżbieta urodziła troje dzieci: Hermana, Zofię i Gertrudę. Najmłodsza dziewczynka przyszła na świat już po śmierci męża, który zmarł w 1227 r. w drodze na wyprawę krzyżową. 20-letnia wdowa odsunęła się od życia dworskiego, opuściła zamek w Wartburgu i zamieszkała z dziećmi najpierw w Eisenach, a potem w Marburgu. Całkowicie zajęła się wychowaniem dzieci, ale równie wielkie serce miała dla chorych, trędowatych i biednych.
W Eisenach pobożna i dobra Elżbieta wybudowała klasztor dla franciszkanów. Ufundowała też dwa szpitale. W jednym z nich pracowała do końca życia, wykonując wszystkie prace przy chorych. Sama złożyła ślub wyrzeczenia się świata. Zobowiązała się chodzić boso do końca życia. Jako jedna z pierwszych przyjęła habit tercjarki św. Franciszka. To znaczy, że pozostała w świecie, ale żyła według reguły założyciela braci mniejszych, dlatego świecki zakon franciszkański obrał ją sobie za patronkę. Zmarła, mając zaledwie 24 lata.