Służąca, patronka Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w Polsce
Do Krakowa przyjechała w poszukiwaniu pracy jako 16-letnia dziewczyna. Pochodziła z pobliskiego Sieprawia, z licznej chłopskiej rodziny. Pracowała jako zwykła służąca. Zarobionymi pieniędzmi dzieliła się jeszcze z innymi. Część zatrzymywała dla siebie, resztę oddawała bardziej potrzebującym od niej. Poza tym Aniela pomagała w krakowskich szpitalach.
W 1912 roku wstąpiła do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich. Chciała żyć według reguły św. Franciszka. Złożyła ślub, ale zamiast habitu dostała szkaplerz i pasek. Miała już wtedy 30 lat. Często w bazylice św. Franciszka u franciszkanów uczestniczyła w Mszy św. albo przychodziła na adorację Najświętszego Sakramentu. Stąd brała siły, by poradzić sobie z niezrozumieniem, z którym spotykała się czasem w pracy. Gdy spotykały ją przykrości, nie skarżyła się. Przyjmowała je jako dar od Boga.
W krakowskiej bazylice św. Franciszka, w Kaplicy Męki Pańskiej – ulubionym miejscu modlitwy Anieli – znajduje się dzisiaj jej grób.
Bł. Aniela Salawa pokazuje, że można żyć i pracować w świecie, i można być bardzo blisko Boga. Ostatnie 5 lat życia były dla niej szczególne trudne. Wszystkie cierpienia ofiarowała Bogu jako wynagrodzenie za grzechy świata.