czwartek, 15 września, 2011r.

Hau, Przyjaciele!
Pogoda sprzyja, spędzam całe dnie w ogrodzie, gdzie wychowuję naszego szczeniaka. A Paulina i Łukasz żyją sprawami szkoły. Pędzą tam rano, wracają na chwilę, gorąco mnie przepraszają, że nie mają czasu i już znikają. Ale nie narzekam, bo i ja jestem zajęty. Michasia rano wychodzi z Ringiem na łąkę za kościół. Zaprosiła mnie, gdyż w mojej obecności szczeniak jest grzeczniejszy. Obserwuje, co robię, wącha to samo co ja, zatrzymuje się tam, gdzie ja. A gdy daję hasło do powrotu, on nie protestuje. Idealny nauczyciel, to i uczeń posłuszny. Niestety, Michasi nie szanuje, ale i tego go nauczę. Przecież to już czwartoklasistka. Słyszałem, jak wczoraj pani Maria długo rozmawiała z innymi paniami na temat zachowania dzieci, nastolatków i stawiała nas, psy, za przykład. Bo my szanujemy swoje koleżanki, a najbardziej szanujemy starsze od siebie psy. Z daleka widzę i czuję, w jakim wieku jest inny pies. Nikt z nas nie skrzywdzi szczeniaka. Gdy spotykam starszego od siebie, to ustępuję mu z drogi. Ludzie nie mają tak jasnych zasad, współczuję, bo to wprowadza wiele zamieszania. Kończę, bo Ringo ma jeszcze sporo wychowawczych niedostatków. Cześć, Tobi.