czwartek, 12 lutego, 2009r.

Hau, Przyjaciele!
"Czy w waszej szkole będzie poczta walentynkowa?"- zapytała Paulina brata. "Chyba tak, dziewczyny coś tam szepczą, spoglądają na nas, są jakby milsze, bo pewnie każda chce chociaż jedną kartkę dostać"- mruknął brat z roztargnieniem. Paulina zamyśliła się. "To takie przykre, że kilka osób dostanie wiele kartek, a większość nic". Brat machnął lekceważąco ręką, bo nie rozumiał wagi problemu. Ułożyłem się obok biurka i z nudów rozgryzłem kulę papieru, którą ktoś rzucał kotce w ramach zabawy. "Tobi, coś ty zrobił, tyle rozwalonego papieru"- jęknęła z niepotrzebnym oburzeniem Paulina. Nagle stuknęła się w głowę i zadzwoniła po Jadzię. "Tobi podpowiedział mi, by przygotować wiele kartek. Napiszemy do wszystkich z naszej klasy"- gorączkowała się Pola, a koleżanka od razu wiedziała, o co chodzi. Rozsiadły się przy kuchennym stole, przygotowały wiele mazaków, kolorowych kartek , zmieniały pismo, by nikt je nie rozpoznał. Kotka szalała, porywała pisaki, kartki, ale dziewczyny z wypiekami na twarzy pisały, że ktoś jest najmilszy, inny przystojny, ktoś ma piękne kasztanowe włosy, inna jest idalną koleżanką....Całe to zamieszanie z powodu walentynek, ale mnie to nie dotyczy. Zawsze jestem serdeczny, przyjazny gotowy do pomocy i do...podjadania kotce wszystkiego, co tylko dostanie. Cześć. Tobi.