poniedziałek, 28 lipca, 2008r.

Hau, Przyjaciele!
Co za dzień. Kuba pakuje się od rana i wciąż wyrzuca kolejne ubrania, by mieć jak najmniej do noszenia. Paulina przygląda się temu i sceptycznie kręci głową. Brata bardzo to denerwuje. Twierdzi, że nie jest "babą", nie potrzebuje na każdy dzień nowej koszulki. Paulina mruczy o higienie, pyta, czy liczbę skarpet też chce ograniczyć. Co pół godziny Kuba zarzuca plecak, stwierdza, że za ciężki i znowu urządza odchudzanie. A ja? Siedzę przy nim, robię mine wiernego psa, nie zamęczam, bo to tylko zmniejszy moje szanse na wyjazd. Kuba to jednak czuje, spogląda na mnie i wzdycha. Ciekawe, co to może znaczyć? Wreszcie około południa pakowanie jest zakończone i pędzimy razem na zbiórkę. Wszyscy chłopcy podekscytowani, wymieniają się opowieściami na temat swojego bagażu. Ksiądz sprawdza obecność, odbiera ostatnie dokumenty. "A ty, Tobi, masz świadectwo szczepienia?" "Mogę go wziąć, nie będzie to za duży kłopot?"- pyta Kuba zmieszany. A potem wszystko potoczyło się błyskawicznie- ustanowiliśmy rekord świata, pędząc po dokumenty. Na szczęście nie muszę się pakować. Cześć. Tobi.