piątek, 20 lipca, 2007r.

Hau, Przyjaciele!
Burza! Oj, jak ja nie cierpię błyskawic i piorunów! Mój zwierzęcy instynkt każe mi dygotać, ukrywać się w najbardziej niedostepnych zakamarkach. Próbowałem wepchać się za wannę, ale drzwi do łazienki zamknięte. Dzieci też zmartwione, ale nie tyle burzą, ile brakiem dostępu do komputera. No i z nudów zaczęły się sprzeczki przybierające na sile z każdą chwilą. Byłem zupełnie bezradny, gdyż jednocześnie martwiłem się kolejnymi piorunami! Pani jest jednak świetnym detektywem. Nawet na odległość czuje zagrożenie. Zadzwoniła z taką serią ważnych poleceń, że Paulina i Kuba musieli się skupić na ich wykonaniu. Wreszcie mogłem się dostać do łazienki, ale wtedy przyjrzałem się dokładnie temu, co dzieci robiły. Czy to nie są jakieś przygotowania do wyjazdu?! Nieważna burza, pobiegłem do mojej wiklinowej budki, wyjąłem szyszkę i stanąłem obok Kuby gotowy do drogi. Cześć. Tobi.