piątek, 22 czerwca, 2007r.

Hau, Przyjaciele!
Niezwykły dzień. Paulina i Kuba elegancko ubrani pobiegli rano do kościoła. Widziałem z okna mnóstwo dzieci spieszących na mszę. Wiele biegło za późno. Szkoda, że nie mogłem im dać przyspieszenia i pogonić ostrym szczekaniem! Potem Paulina wpadła jak po ogień, złapała bukiety kwiatów i już biegła Głowackiego w dół, w stronę szkoły. Wrócili szybko i bez kwiatów. Czy je gdzieś zgubili? Za to przynieśli świadectwa, które chłopcy zaraz zanieśli do swojego gimnazjum. A dziewczyny? Rozłożyły się wygodnie w altanie i cieszyły się, że zaczyna się dwumiesięczne leniuchowanie. Miałem ochotę je pogryźć! Trzeba być aktywnym i pomysłowym. Najlepiej z psem na spacer, rzucać mu kamienie. Ale one dalej mruczały swoje. Na szczęście wrócili chłopcy, przebrali się i już popędziliśmy rozegrać pierwszy podczas tych wakacji mecz! Cześć. Tobi.