środa, 25 kwietnia, 2007r.

Hau, Internauci!
Paulina wróciła ze szkoły wściekła i rozżalona. W konkursie ortograficznym zawaliła dyktando, a Jadzia zajęła II miejsce w szkole. Miałem wrażenie, że wszystko w niej bulgocze. A jeśli się Paulina ugotuje i wykipi? Byliśmy sami w domu, a ja nie potrafię wzywać pogotowia. Nagle usłyszałem jakiś szmer za drzwiami. Ojej, to Jadzia! Zaskomlałem żałosnie, chociaż trochę się obawiałem spotkania przyjaciółek. Dzwonek. Otwieramy. Niechętne spojrzenie. "Słuchaj, weźmy się wreszcie za nasz kącik w ogrodzie. Miałyśmy tyle planów, pamiętasz?" Paulina coś mruknęła, ale Jadzia uśmiechnęła się promiennie. "Chyba jedno dyktando, podczas którego miałam szczęście, nie zepsuje naszej przyjaźni, co?" Zbiegliśmy na dół. Paulina tak zawzięcie uderzała kopaczką, że wyszły z niej wszystkie złe emocje. Trzymałem się z daleka od ich kącika, bo jakby te złości z ziemi wskoczyły do mnie, to byłbym bardzo niebezpieczny. Na wszelki wypadek kopałem dołki w zupełnie innej części ogrodu! Cześć. Tobi.