środa, 22 listopada, 2006 r.

Hania zamieszka na strychu! A to nowina! Wszyscy sąsiedzi się zgodzili, żeby rodzice urządzili jej tam osobny pokój. Ojcowie, Funia i ja robiliśmy pomiary. Stara kocica jest wciąż niesamowicie zwinna! Nieustannie znikała w w jakiś zakamarkach i niespodziewanie wyłaniała się z innej strony. Do jej długich wąsów przyczepiły się pajęczyny. Kuba i łukasz aż podskakiwali z emocji. Marzyli, że i oni kiedyś będą mieli taki osobny pokój poza mieszkaniem. Dziewczyny odkryły zakurzone, stare ubrania i zaczęły je przymierzać. Tak piszczały, że wkrótce wszyscy mieszkańcy zebrali się na strychu. Mieli miny, jakby pierwszy raz odkryli jego uroki. Znowu zaczęło się mierzenie i dyskusje. Musiałem wreszcie pogonić Funię, bo mnie solidnie przestraszyła, skacząc mi prawie na głowę. I chyba jestem jedyny, który nie chce mieć pokoju na strychu. Moim zdaniem Kuba też nie powinien o nim marzyć. Najlepiej, gdyby moja rodzina przez cały dzień przebywała w jednym pokoju albo w kuchni. Bo ja lubię ich mieć blisko siebie! Cześć! Tobi.