30 września, 2006 r.

Hau, Internauci!
To był zły poranek! Pani i Pan pojechali na zakupy, a dzieci miały wiele prac do wykonania. Lecz coś im nie pasowało, bo tylko się kłócili i nic mądrego z tego nie wynikało. A ja- gdy słyszę krzyki pełne złości- to bardzo się boję i cały się trzęsę. Nie potrafię nad tym zapanować. Tymczasem nawet mój strach stał się powodem sprzeczki, bo Paulina mówiła, że to przez Kubę, a on odwrotnie. Rodzice wrócili i zagonili ich do rozpakowania towarów. Zająłem się kośćmi, które mi przywieźli, ale wciąż słyszałem: „Mamo, on nie sprząta, tylko siedzi przy komputerze”, „Mamo, on robi do mnie złe miny!”. A przecież widziałem, że to Paulina wykrzywiała się koszmarnie. No i nagle Kuba wstał, szturchnął siostrę dosyć mocno, ona w krzyk, ja pod stół, a Pan kazał im szukać jakiejś belki w oczach. Paulina się obraziła i zamknęła się łazience. Może wpatruje się w lustro i szuka belki? Ale żeby w oku? To musi boleć, no nie? Dziwne rzeczy. Cześć. Tobi.