James Cook

Brytyjczyk, jeden z najsłynniejszych podróżników świata. W drugiej połowie XVIII wieku trzykrotnie płynął przez Pacyfik. Poznał właściwie całe jego wybrzeże, a że zajmował się przy okazji kartografią, czyli tworzeniem map, to swoje odkrycia od razu przenosił na papier. Wysłany w poszukiwaniu mitycznego lądu Terra Australis, wielkiego kontynentu, który miał się znajdować na południu, podczas pierwszej podróży, jako drugi z Europejczyków, dotarł do Nowej Zelandii. Potem odwiedził Australię, gdzie powstała pierwsza brytyjska kolonia na tym kontynencie.
Od czasu wizyty Cooka w Australii kangury nazywamy kangurami. Słowo to pochodzi z jednego z narzeczy Aborygenów, czyli australijskich tubylców. Wracając, Cook przepłynął przez cieśninę Torresa, między Australią i Nową Gwineą, znów jako drugi Europejczyk w historii. Dotarł do Batawii, stolicy holenderskich Indii Wschodnich. Tam jego załogę dopadła malaria. Dotąd nie stracił ani jednego człowieka z załogi. Między innymi dlatego, że ustalił dla marynarzy jadłospis zawierający cytrusy i zielone rośliny, i groźbą chłosty wymuszał go na niechętnych. W czasach powszechnie panującego na statkach szkorbutu (choroby spowodowanej brakiem witamin) był to duży sukces.
Druga podróż zawiodła Cooka aż do antarktycznego koła podbiegunowego. Dotarł po samą Antarktykę, ale musiał wrócić na Tahiti, by uzupełnić zapasy na statku. Terrae Australis nie znalazł, co przekonało go ostatecznie, że coś takiego nie istnieje. Jednak podczas tej podróży sprawdził przynajmniej, jak zachowują się nowe przyrządy do mierzenia czasu. Po powrocie otrzymał od Królewskiej Marynarki honorową emeryturę i właściwie mógłby już nigdy nie ruszać się z domu. Nie mógł jednak usiedzieć w miejscu.
Popłynął w trzecią podróż. Tym razem szukał północnowschodniego przejścia z Pacyfiku na Atlantyk. Udał się na Tahiti. Jako pierwszy Europejczyk odkrył Hawaje i nazwał je Wyspami Kanapkowymi (Sandwich Islands). Oczywiście nie chodziło o kanapki, ale o cześć dla Pierwszego Lorda Admiralicji, earla Sandwich. Przepłynął wzdłuż zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej. Zbadał i narysował mapę wybrzeża Kalifornii, aż do Cieśniny Beringa, której nie udało mu się przepłynąć. Wrócił więc na Hawaje. Podobno z powodu choroby żołądka w czasie tej podróży był zły i drażliwy. Dręczył podwładnych, kazał im jeść mięso morsów, którego nie znosili. Stąd mała kłótnia z Hawajczykami przerodziła się w konflikt, który doprowadził do jego śmierci.