ŚWIĘTA RÓŻA Z LIMY

Prawie czterysta lat temu w Limie, stolicy Peru, przyszła na świat mała dziewczynka. Mama nazwała ją Izabela de Floresy del Oliva. Ale na krótko. Dziewczynka była ślicznym dzieckiem o czerwonych policzkach i po jakimć czasie mama postanowiła zmienić imię córki. Nazwała ją Róża. Potem otrzymała to imię podczas bierzmowania i mało kto pamiętał, że wczećniej była Izabelą de Floresy del Oliva. Róża, jak była piękna, tak była pracowita. Bardzo szybko zaczęła pomagać rodzinie. Hodowała kwiaty, haftowała, szyła. Jako młoda dziewczyna obiecała Panu Bogu, że nigdy nie wyjdzie za mąż. Gdy miała dwadziećcia lat, zamieszkała osobno, w letnim domku stojĄcym w jej rodzinnym ogrodzie. Bardzo chciała być podobna do św. Katarzyny ze Sieny. Wszystkie trudności znosiła z wielką cierpliwością. Umartwiała swoje ciało różnymi praktykami pokutnymi. Zawsze potrafiła pocieszyć chorych i biednych. Pomagała zwłaszcza Indianom i niewolnikom. Chociaż żyła bardzo krótko, bo tylko 31 lat, wszyscy w Peru o niej pamiętają i bardzo kochają. Wiedzą, że Róża i teraz im pomaga.