Święty Stanisław Kostka - patron Polski i młodzieży

Stanisław Kostka pochodził z Rostkowa na Mazowszu. Urodził się w 1550 roku. Razem z bratem Pawłem studiował w Wiedniu. Tam postanowił, że zostanie zakonnikiem. Wiedział, że tata nigdy się na to nie zgodzi. Zdecydował, że osobiście będzie rozmawiał z przełożonymi. Musiał ich szukać w oddalonych o 700 km Niemczech, a potem w Rzymie. W przebraniu żebraka, nie rozpoznany przez nikogo - nawet przez swojego brata - ruszył w drogę. Przez Augsburg i Dillingen w Niemczech, przez Alpy i Apeniny, dotarł Stanisław do Rzymu. Przeszedł 1500 km. Przełożeni zakonu jezuitów zgodzili się go przyjąć.Tata nie zgodził się nigdy. To był jedyny i największy smutek Stanisława. W liście do rodziców z całym szacunkiem tłumaczył, że nie może złamać słowa danego Bogu. Stanisław nie musiał nikogo zapewniaĆ, że kocha Boga. Wszyscy widzieli to w zwykłych zajęciach. Gdy sprzątał, gdy uczył religii, gdy odwiedzał chorych. Koledzy mówili, że podczas modlitwy chcieli być obok niego, żeby być tak blisko Boga, jak on. Umarł po krótkiej chorobie. Zupełnie niespodziewanie. Miał tylko 18 lat. Dwanaście lat później mieszkańcy Rzymu wykuwali na blasze obraz Stanisława z napisem „błogosławiony”.

Proces kanoniczny trwał jednak długo. W latach 1602-1604 Klemens VII zezwolił na kult. 18 lutego 1605 r. Paweł V zezwolił na wniesienie obrazu Stanisława do kościoła św. Andrzeja w Rzymie oraz na zawieszenie przed nim lampy i wotów; w 1606 r. ten sam papież uroczyście zatwierdził tytuł błogosławionego. Uroczystości beatyfikacyjne odbyły się najpierw w Rzymie w domu św. Andrzeja, a potem w Polsce. Był to pierwszy błogosławiony Towarzystwa Jezusowego. Klemens X zezwolił zakonowi jezuitów w roku 1670 na odprawianie Mszy świętej i brewiarza o Stanisławie w dniu 13 listopada. W roku 1674 tenże papież ogłosił bł. Stanisława jednym z głównych patronów Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litwy. Dekret kanonizacyjny wydał Klemens XI w 1714 r. Jednak z powodu śmierci papieża obrzędu uroczystej kanonizacji dokonał dopiero Benedykt XIV 31 grudnia 1726 r. Jan XXIII uznał św. Stanisława szczególnym patronem młodzieży polskiej.
Relikwie Świętego spoczywają w kościele św. Andrzeja na Kwirynale w Rzymie. Św. Stanisław jest patronem Polski (od 1671 r.) i Litwy, archidiecezji łódzkiej i warszawskiej, diecezji chełmińskiej i płockiej, Gniezna, Lublina, Lwowa, Poznania, Warszawy; studentów oraz nowicjuszy jezuickich, a także polskiej młodzieży.

Św. Stanisławowi Kostce przypisuje się zwycięstwo Polski odniesione nad Turkami pod Chocimiem w 1621 r. W tym dniu o. Oborski, jezuita, widział św. Stanisława na obłokach, jak błagał Matkę Bożą o pomoc. Król Jan Kazimierz przypisywał orędownictwu Świętego zwycięstwo odniesione pod Beresteczkiem (1651).