Jan Paweł II
Łzy świata niczym potok udręki
Spotkały jezioro papieskiej męki
Fala żalu nagle wezbrała
Serca ludzkie do dna zalała
Na jego istnienie
W modlitwie wspomnienie
Mijało pytanie
Jak długo zostanie
Teraz
We mnie, w mym sercu
Niczym posąg radości
Jego obecność na zawsze gości
Słudze Bożemu
Janowi Pawłowi II