Mundial – od skóry z dętką do Jabulani

Jedenastokolorową, złożoną z ośmiu sklejonych paneli piłką Jabulani będą rozgrywane mecze rozpoczynających się 11 czerwca mistrzostw świata.

"Jabulani" w języku Zulu oznacza "świętować", "bawić się", "celebrować". Kolorystyka piłki została zainspirowana głównie barwami narodowymi kraju-gospodarza mundialu. 11 wykorzystanych barw symbolizuje skład futbolowej drużyny, ale także liczbę oficjalnych języków używanych w RPA oraz afrykańskich społeczności zamieszkujących ten kraj.

Po raz drugi w historii MŚ piłka jest scalana chemicznie (klejona), a nie zszywana. "Łatek" nie jest 32, jak to dawniej bywało, a ledwie osiem, o sześć mniej niż w piłce używanej w mistrzostwach świata w Niemczech przed czterema laty.

Na przykładzie piłek przygotowywanych na potrzeby mundiali widać technologiczny postęp. W pierwszych mistrzostwach świata, w 1930 roku w Urugwaju, graną piłką skórzaną, wypełnioną dętką.
Skórzana piłka używana była także w chilijskich mistrzostwach, w 1962 r. Dla wielu kibiców była wówczas bezimienna. Ot, piłka do gry.

W 1970 r. organizatorzy MŚ postanowili pozbawić piłkę anonimowości. Nazwano ją wówczas Telstar, zszyto 32 szwami. Stała się bardziej widoczna - za sprawą wymogów telewizji. Na mundialu w Niemczech w 1974 roku drużyny miały do dyspozycji dwie piłki - biało-czarnego Telstara i białą wersję Telstar Chile.

W 1978 roku w Argentynie nie mogło być innej piłki niż Tango. Była od poprzedniczek bardziej odporna na wodę, a jej wizualną oprawę stanowiło 20 trójkątów wpisanych w 12 kół. Tango Espana w 1982 roku - to zmodernizowany model piłki argentyńskiej, jednak jeszcze bardziej wodoodporny. Meksyk w 1986 roku dysponował piłką Azteca, ze względu na specyfikę geograficzną kraju, po raz pierwszy wyprodukowaną z tworzyw syntetycznych. Miała być bardziej przydatna do gry na znacznych wysokościach, jeszcze bardziej odporna na wodę.

W 1990 roku Włosi postawili na czarny poliuretan, nakładany warstwami. Questra to piłka, jaką grano w 1994 roku na stadionach USA, szybsza i podobno ułatwiająca kontrolę poczynań gracza. Cztery lata później syntetyczna pianka pozwoliła Francuzom na posługiwanie się wielokolorową piłką o oczywistej nazwie Tricolore. Podczas MŚ w Korei Płd. i Japonii spotkania rozgrywano piłką Fevernova, w porównaniu z poprzednią wzbogaconą w produkcji nowymi technologiami.

Cztery lata temu w Niemczech przyszedł czas "ducha drużyny", czyli Teamgeist. Ma być produktem najnowszej generacji. To piłka, która po raz pierwszy została pozbawiona szwów, a organizatorzy mistrzostw chwalili się, że jest "najbardziej okrągłą piłką świata". To samo powiedzieli teraz o Jabulani.

Kolorystyka piłki - biało-czarna - związana była z barwami reprezentacji Niemiec, zaś dodatkowy kolor złoty - na finał - odnosił się do 18-karatowego Pucharu Świata, o który walczą uczestnicy mundialu. Na piłce umieszczono elementy w kształcie śmigła i turbiny. Po raz pierwszy w historii zastosowano w niej nowatorską konfigurację 14, a nie ponad 30 paneli, co pozwoliło na uzyskanie niespotykanej wcześniej gładkości i idealnej kulistości piłki.