Św. Paweł całkowicie poświęcił się głoszeniu Ewangelii. Znosząc ciężkie przeciwności, stał się sługą wszystkich - przypomniał Benedykt XVI 27 sierpnia na audiencji ogólnej.
Papież nazwał Apostoła Narodów pasjonatem Ewangelii, wręcz zakochanym w Chrystusie, głęboko przekonanym do głoszenia Jego nauki wszystkim ludziom.
Św. Paweł urodził się w Tarsie w Cylicji ok. roku ósmego. Posiadał obywatelstwo rzymskie, mówił po grecku, a wychowany był w tradycji żydowskiej.
Gdy miał 12-13 lat, przeniósł się do Jerozolimy, aby kształcić się w szkole rabina Gamaliela według norm faryzeizmu. Wychowanie według surowych zasad i cześć dla Mojżeszowej Tory wpłynęły na jego niechęć dla nowego ruchu, który odwoływał się do Jezusa z Nazaretu i wydawał się zagrażać religii żydowskiej.
Paweł stał się więc prześladowcą Kościoła. Jednak po nawróceniu pod Damaszkiem został niestrudzonym Apostołem Chrystusa i tak zapamiętała go historia.
Działalność apostolska Pawła wiąże się z trzema wielkimi podróżami: pierwszą z Antiochii do Listry i Derbe, drugą z Jerozolimy do Aten i Koryntu oraz trzecią z Antiochii do Efezu, a potem do Macedonii. Można jeszcze mówić o czwartej podróży, podczas której Paweł jako więzień dociera do Rzymu, aby tutaj męczeńską śmiercią potwierdzić całkowite oddanie dla Chrystusa i Ewangelii.
„Oby Chrystus dotknął i naszych serc, abyśmy nieśli światło Ewangelii i prawdę Chrystusa” – życzył Papież, pozdrawiając wiernych w kilku językach.