W wieku 86 lat zmarł w Paryżu kard. Bernadin Gantin, jeden z najbliższych współpracowników Jana Pawła II. Był pierwszym Afrykańczykiem, który stanął na czele papieskiej rady, kongregacji i Kolegium Kardynalskiego.
Bernardin Gantin pochodził z niewielkiego afrykańskiego państwa - Beninu (dawniej Dahomej). Urodził się 8 maja 1922 r. w miejscowości Toffo na terenie stołecznej archidiecezji Kotonu. Jego ojciec był pracownikiem kolei żelaznych, co znalazło odzwierciedlenie w jego nazwisku, które w języku miejscowym oznacza „żelazne drzewo”. Ono też znalazło się w jego herbie biskupim.
W 1951 r. przyjął święcenia kapłańskie. Dwa lata później wyjechał na studia do Rzymu. Tam zastała go 11 grudnia 1956 r. papieska nominacja na biskupa pomocniczego archidiecezji Cotonou. Miał wówczas zaledwie 34 lata.
Sakrę przyjął 3 lutego 1957 r. w Wiecznym Mieście z rąk francuskiego kardynała Eugene'a Tisseranta, ówczesnego dziekana Kolegium Kardynalskiego. W 1960 r. został arcybiskupem metropolitą Cotonou.
W 1971 r. podjął pracę w Watykanie, najpierw jako sekretarz pomocniczy, a od 1973 r. sekretarz Kongregacji Ewangelizacji Narodów. W 1975 r. został wiceprzewodniczącym Papieskiej Rady "Iustitia et Pax", na której czele stanął rok później.
W 1977 r. Paweł VI włączył go do kolegium kardynalskiego, w 1978 r. powierzył mu kierowanie również Papieską Radą "Cor Unum".
W 1981 r. zastąpił rannego Jana Pawła II w przewodniczeniu Międzynarodowemu Kongresowi Eucharystycznemu w Lourdes. Z jego nominacji został w 1984 r. prefektem Kongregacji Biskupów i przewodniczącym Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej. Obie funkcje pełnił do 1998 r. W 1993 r. został dziekanem kolegium kardynalskiego.
W 2002 r., gdy kard. Gantin ukończył 80 lat, Jan Paweł II wyraził zgodę, aby po ponad 30 latach pracy dla Stolicy Apostolskiej, przeszedł na emeryturę i powrócił do ojczystego Beninu.
Po śmierci kard. Gantin`a Kolegium Kardynalskie liczy 194 członków, w tym 118 poniżej 80. roku życia i mających prawo wyboru papieża oraz 76, którzy przekroczyli ten pułap.