O jedność podzielonych wyznawców Chrystusa modlili się we wtorek w Poznaniu przedstawiciele różnych Kościołów chrześcijańskich podczas ekumenicznych nieszporów ku czci świętego Wojciecha, patrona Polski.
Na wieczornym nabożeństwie w kościele św. Wojciecha zgromadzili się członkowie powstałej w 2001 r. Poznańskiej Grupy Ekumenicznej.
Zrzesza ona duchownych sześciu Kościołów: rzymskokatolickiego, prawosławnego, ewangelicko-metodystycznego, ewangelicko-augsburskiego, polskokatolickiego i zielonoświątkowego.(...)
Prowadzący nieszpory opiekun nowicjatu w klasztorze franciszkanów w Osiecznej, o. Czesław Liniewicz zachęcał wiernych, by uczyli się od św. Wojciecha – który poniósł męczeńską śmierć za wiarę – „jak być doskonałym uczniem Chrystusa”.
W kazaniu proboszcz parafii ewangelicko-metodystycznej w Poznaniu, pastor Jan Ostryk nazwał żyjącego w X wieku biskupa Wojciecha „patronem Europy”, którego „czczą katolicy i wspominają protestanci w wielu krajach, a zwłaszcza w Czechach, na Węgrzech i w Polsce”.
Wojciech urodził się w 956 roku w czeskich Libicach. W wieku 27 lat został biskupem praskim. Wypędzony z Czech, przybył do Gniezna na dwór polskiego księcia Bolesława Chrobrego. 23 kwietnia 997 roku poniósł męczeńską śmierć nad Bałtykiem, gdzie udał się z misją ewangelizacyjną do pogańskich Prusów. Dwa lata później papież Sylwester II ogłosił go świętym.
W roku 1000., podczas pielgrzymki do grobu Męczennika niemieckiego cesarza Ottona III, św. Wojciech został patronem utworzonej wówczas w Gnieźnie pierwszej polskiej metropolii kościelnej, której podlegały biskupstwa w Kołobrzegu, Krakowie i Wrocławiu. Wydarzenie to przeszło do historii pod nazwą Zjazdu Gnieźnieńskiego. Przy relikwiach Męczennika w gnieźnieńskiej katedrze modlił się w 1979 i 1997 roku papież Jan Paweł II.
Św. Wojciech jest głównym patronem Polski, a od kilku lat uważany jest także nieoficjalnie za patrona jednoczącej się Europy.