Ospały opos

Rekord spania należy do australijskiego oposa. Najadłszy się do syta w laboratorium, jedno z takich zwierząt zwinęło się w kłębek i pozostało w stanie hibernacji (sen zimowy, spowolnienie procesów życiowych) przez ponad rok.

Niektóre ssaki, np. wiewiórki ziemne, poddają się jesienno-zimowej hibernacji nawet przez okres pół roku. Wiadomo o skoczomyszce z gatunku Zapus princeps, która w stanie tym pozostawała w laboratorium 320 dni.

Obecnie jej rekord pobił jednak ssak z rodziny oposów karłowatych - australijska pałaneczka gruboogonowa (Cercartetus nanus).

W laboratorium Fritza Geisera z University of New England w Armidale (Nowa Południowa Walia) zwierzę to w stanie hibernacji pozostawało przez 367 dni.

W tym czasie opos zużywał zaledwie jedną czterdziestą energii, jakiej potrzebuje, gdy jest aktywny. Prawdopodobnie pozwala to jej gatunkowi przetrwać "chude lata", jakie niesie ze sobą australijski, nieprzewidywalny klimat - tłumaczą naukowcy.

Pałaneczka gruboogonowa jest zwierzęciem nocnym. Dzień spędza w kulistym gnieździe, czasami zajmuje również opuszczone gniazda ptaków. Dzięki chwytnemu ogonkowi zwinnie wspina się nawet na najcieńsze gałązki. Ich pokarm składa się głównie z pyłku i nektaru, np. kwiatów eukaliptusa, który zbierają językiem. Gdy nie ma kwiatów, żywią się owocami, pajakami, owadami i ich larwami.

Normalnie z końcem lata zwierzęta te bardzo przybierają na wadze. Grubieje również nasada ich ogona, gdzie gromadzone są rezerwy tłuszczu potrzebne na przetrwanie zimy. Zimą i w ciągu dnia aktywność tych zwierząt spada i czasowo zapadają w odrętwienie.