Dotknąć, zobaczyć, zrozumieć

W  liturgii żaden gest, żadne słowo, żaden przedmiot nie są przypadkowe. Wszystko jest po coś. Także rzeczy. Poza miejscem modlitwy – kaplicą czy kościołem – potrzebne są określone przedmioty: kamienne, metalowe, drewniane, szklane, woskowe, z materiału, a nawet spożywcze. Ich przeznaczenie podczas Eucharystii jest różne. Ale żaden przedmiot nie znalazł się tam przypadkowo. Wszystkie pomagają nam przybliżyć się do Boga, lepiej zrozumieć Tajemnicę. Wiele z nich jest absolutnie niezbędnych. Są tak ważne, że ich pominięcie albo błędne użycie mogłoby skutkować nieważnością sprawowanego sakramentu. Panowie Ministranci, na wykładzie z sakramentologii (nauce o sakramentach świętych) usłyszelibyście, że dla ważnego sprawowania sakramentów potrzebne są tzw. forma i materia. Chodzi o niezbędną rzecz (np. oleje) oraz specjalną formułę sakramentalną (najważniejsze słowa wypowiadane przez szafarza sakramentu). Przykład? Spójrzmy na Eucharystię. Materią – czyli tym co namacalne, fizyczne – są chleb (biała hostia) oraz wino gronowe zmieszane z niewielką ilością wody. Dary te składane są na ołtarzu. Bez niech nie byłoby Komunii. Formą zaś tego sakramentu są wypowiadane przez kapłana słowa Pana Jezusa: „Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy, to jest bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane”, „Bierzcie i pijcie z niego wszyscy, to jest bowiem kielich Krwi mojej, nowego i wiecznego przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. To czyńcie na moją pamiątkę”. W nowym roku szkolnym wskażę wybrane przedmioty i elementy, które pojawiły się w liturgii i używane są do dziś. Poznamy ich przeznaczenie i zastanowimy się nad ich genezą, czyli skąd się wzięły i jak długo wykorzystywane są podczas nabożeństw. Wiele z nich używacie podczas Mszy, na niektóre jedynie spoglądacie, do tych najważniejszych – podobnie jak wszyscy wierzący – macie nieograniczony dostęp.