Święto pamięci o polskiej przyrodzie, o jej ochronie ale i pamięci o ludziach, miejscach i chwilach.
Pierwsze obchody Święta Polskiej Niezapominajki odbyły się 15 maja 2002 roku. Akcję zapoczątkował redaktor radiowej Jedynki, Andrzej Zalewski, prowadzący audycję Ekoradio, trochę na przekór Walentynkom. Redaktor Zalewski uważał, że Polska i Polacy powinni być dumni ze swojej pięknej przyrody.
Polska Niezapominajka jest zachętą, by budować silne, głębokie więzi z najbliższymi i szczere przyjaźnie z ludźmi, przypomina też o szacunku dla naszej przyrody. Przypomina o tym, jak ważna jest tradycja i to, co pozostało po naszych przodkach w miastach, miasteczkach i wsiach.
Niezapominajka o drobnych, błękitnych kwiatkach ma przeróżną symbolikę. Oznacza:
- prawdziwa i nieprzemijająca miłość,
- pamięć o drugiej osobie podczas długiej rozłąki lub po jej śmierci,
- pamięć o najszczęśliwszych chwilach z przeszłości,
- uczucie między dwojgiem ludzi.
Obecnie niebieską niezapominajkę można spotkać w różnych odmianach. Jej kolory też mają różne znaczenie:
- purpurowe – poświęcone milionom ofiar podczas ludobójstwa w Armenii na początku XX w.,
- niebieskie – pamięć,
- białe – pomoc potrzebującym,
- różowe – uczucie między małżonkami lub zakochanymi.
Niezapominajka jest trująca. Nie wolno jej jeść, bo może uszkodzić wątrobę, chociaż dawniej wierzono, że m.in. maść z niezapominajką leczy jęczmień oka a herbata leczyła choroby płuc.