Historycy ustalili, że pierwsze monety wynaleziono w VII w p.n.e. w Lidii. Z kolei pierwsze banknoty, czyli pieniądze papierowe, pojawiły się w Chinach około X w. Historia pieniędzy to ponad dwa i pół tysiąca lat i tyle samo trwa historia ich fałszowania.
P onoć pierwszego fałszerstwa dokonał Polikrates, władca wyspy Samos, gdy uiścił Spartanom należności złotymi monetami, zawierającymi, niestety, niewiele złota. Fałszowanie monet było dość łatwe i powszechne. Pewnie dlatego, gdy zaczęto wprowadzać do obiegu banknoty papierowe, postanowiono zabezpieczyć się z góry przed tą praktyką. Na pierwszych chińskich banknotach umieszczono napis o sankcji karnej – karze śmierci grożącej każdemu, kto będzie je podrabiał. Podobna klauzula znajdowała się na markach polskich z początków XX wieku: „Kto podrabia lub fałszuje bilety Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej, albo puszcza w obieg lub usiłuje puścić w obieg podrobione lub fałszowane bilety, podlega karze ciężkiego więzienia”. Emitenci nie tylko grozili karami, ale także próbowali utrudnić fałszerzom zadanie. Stosowano m.in. różne kolory podczas druku, ręcznie podpisywano banknoty i opatrywano je stemplami. Jako ciekawostkę warto wspomnieć zabezpieczenie na pierwszych polskich banknotach z 1794 roku. Widać na nich litery B i S, będące skrótem słów „bilet skarbowy”. Wymyślili je Jędrzej Kapostas, projektant banknotów, oraz Jan Fryderyk, chemik i farbiarz. Przypominają one dzisiejsze znaki wodne. Do dziś pozostaje tajemnicą, w jaki sposób je wykonano.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.