Jakaż to gwiazda...

Ewangelista Mateusza tak opisuje historię trzech Mędrców ze Wschodu: „...oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: „«gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzi i przybyliśmy, by oddać mu pokłon»".

Pismo Święte nie mówi więc o królach. Historycy dziś zgodnie twierdzą, że Mędrcy o których mowa w Ewangelii, to znani wtedy w Babilonii, na dworach Persów i Medów magowie, uczeni, z którymi liczyli się wszyscy. Oni tłumaczyli sny, dbali o życie religijne i wyjaśniali zjawiska przyrody, a nawet zjawiska astronomiczne. Mędrcy, o których mówi św. Mateusz przybyli ze Wschodu, by wyjaśnić zjawisko astronomiczne, które zauważyli na niebie. Pytanie, co zauważyli?

Ewangelista Mateusz mówi „ujrzeli gwiazdę”. Mogło to być wyjątkowe zjawisko świetlne, unoszące się niezbyt wysoko nad ziemią. Gdyby to była konstelacja gwiazd na większej wysokości, to jak wytłumaczyć blask, „zatrzymanie się gwiazdy” nad grotą, w której narodził się Jezus? Jeśli było to zjawisko astronomiczne na niebie, to dlaczego pojawia się tylko w jednym miejscu w Ewangelii, a musiał to być przecież znak niezwykły dla wszystkich, którzy pisali o narodzinach Jezusa. Nie wiemy, jaka gwiazda wskazywała miejsce narodzin Jezusa. Od początku aż dotąd gwiazda jest zagadką.

Jedni tłumaczyli, że to kometa, choć to mało prawdopodobne, bo kometa zwiastuje nieszczęście. Poza tym dziś wiadomo, że kometa Halley’a powracająca co jakiś czas, była widoczna w 12 roku przed Chrystusem. Inną kometę obserwowali Chińczycy ok. 5 roku przed Chrystusem. Jeszcze inna miała być widoczna w 6 roku przed Chrystusem.

Mówiono jeszcze o wybuchu Supernowej, ostatecznie jednak nie wiemy, jakie zjawisko wystąpiło na niebie w momencie narodzin Zbawiciela.

Wiadomo, że zainteresowało ono magów, uczonych ze wschodu, jak pisze ewangelista Mateusz. Zainteresowani zjawiskiem, prowadzeni gwiazdą, dotarli do Betlejem. To moment, w którym Bóg objawił się światu. Dlatego Uroczystość Trzech Króli nazywana jest też uroczystością Objawienia Pańskiego