23 lipca wspominamy świętą Brygidę Szwedzką.
Żyła w latach 1303-1373 i była jedną z najwybitniejszych postaci Kościoła, świętych i mistyczek swoich czasów.
Pochodziła z zamożnej rodziny szwedzkiej z Finstad koło Uppsali. Już wcześnie zauważono, że była inna niż jej rówieśnicy. Kiedy miała siedem lat, miała się jej ukazać Matka Boska, która ukoronowała ją złotą koroną. W rok później miała następną wizję, w której ukazał się jej ukrzyżowany Jezus.
Brygida w wieku 14 lat została żoną syna gubernatora Ulfa Gudmarssona. Miała z nim ośmioro dzieci, jedną z nich była Katarzyna, która również została świętą. Brygida i jej mąż byli powszechnie szanowani, m.in. ze względu na szeroką działalność dobroczynną.
Po śmierci męża Brygida zamieszkała w domu zakonnym, związanym z cystersami, gdzie prowadziła bardzo surowe życie. W tym też czasie doznała objawień, pod których wpływem zaczęła pisywać listy do możnych tego świata, m.in. do papieży, przepowiadając im ich przyszłe losy. Przekazywała też orędzie o Bożym Miłosierdziu. Założyła zakon nazwany później od jej imienia brygidkami.
Pielgrzymowała m.in. kilkakrotnie do Rzymu, a także do Ziemi Świętej (1371-72); wkrótce po powrocie z tej ostatniej podróży zmarła. Ciało jej złożono w klasztorze w Vadstenie. Już w 1391 r. Bonifacy IX ogłosił ją świętą.
W 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją patronką Europy, wraz ze św. Katarzyną ze Sieny i św. Benedyktą od Krzyża (Edytą Stein). Również Szwecja uważa św. Brygidę za swoją patronkę.