W niedzielę rozpoczęliśmy adwentowe oczekiwanie. Nie tylko na Boże Narodzenie.
Adwentem w Kościele zaczynamy kolejny rok liturgiczny. W tym roku rozpoczęliśmy go 28 listopada. Rok liturgiczny rozpoczyna się zawsze w niedzielę po Uroczystości Chrystusa Króla. To czas, kiedy czekamy na Boże Narodzenie, ale i na koniec czasów, czyli powtórne przyjście Pana Jezusa na ziemię. Czas Adwentu przypomina nam też, że całe nasze życie jest Adwentem, drogą, którą zmierzamy na spotkanie z Panem Jezusem.
Wieniec adwentowy
Przygotowany z zielonych gałązek jodły albo świerka a na nim cztery świece. Najczęściej czerwone. W kolejne niedziele Adwentu zapala się kolejną świecę. W Wigilię Bożego Narodzenia, kiedy palą się już wszystkie świece, wieniec pokazuje, że przyjście Jezusa jest bardzo bliskie.
Roraty
To Msze wotywne, czyli ku czci Najświętszej Maryi Panny, odprawiane wcześnie rano. Nazwa "roraty" pochodzi od adwentowej pieśni Rorate caeli – „Niebiosa, spuście rosę”, oraz od słów proroka Izajasza (por. Iz 45,8). W Polsce tradycja odprawiania Rorat istnieje od XIII wieku, od czasów św. Kingi i księcia Bolesława Wstydliwego. Przed rozpoczęciem Mszy św. roratniej do ołtarza podchodził król, stawiał na środku ołtarza świecę, po nim, też ze świecami, podchodzili kolejno: prymas, senator, ziemianin, rycerz, mieszczanin i chłop. Ksiądz odbierał świecę i zadawał pytanie: „Jesteś gotów na sąd Boży?”. Każdy odpowiadał: „Gotów jestem na sąd Boży”.
W wielu parafiach do uczestnictwa w Roratach zapraszane są nie tylko dzieci.
Roratka
To biała świeca zapalana podczas Rorat. Przewiązana białą lub niebieską wstążką przypomina Maryję czekająca na Jezusa.
Lampiony
Rozświetlają mroki ciemnego kościoła na początku każdej Mszy św. roratniej. Gasną na początku Gloria, czyli śpiewu "Chwała na wysokości Bogu", hymnu śpiewanego w Adwencie tylko podczas mszy roratnich. Światło lampionów ma symbolicznie wskazywać Jezusowi drogę do serc gotowych na Jego przyjście.