Ciesz się tym, co jest...
Zakochaliśmy się w sobie podczas drugiego wspólnego wyjazdu oazowego. Wyznanie uczucia to była cudowna chwila. Zostaliśmy parą. Przytuliliśmy się, pocałowaliśmy w policzek. Pokochałam go jeszcze mocniej. On jest wspaniałym chłopakiem. I chociaż widzę jego wady to i tak go kocham. Ale co będzie z nami? On mieszka około 100km ode mnie. Codziennie piszemy ze sobą. Ale co będzie kiedyś? Boję się, że może przestanie mnie kochać albo coś innego się wydarzy. Naprawdę go kocham. 12-latka
Przydarzyło sie coś pięknego, bo czystą, Bożą miłością pokochałaś chłopaka. Ciesz się i dziękuj za to Panu Bogu. Piszcie do siebie, ale zawsze pamiętajcie o nauce, bo to Wasz obowiązek. Co jakiś czas będziecie się spotykali na oazach. Łączy Was piękne uczucie na miarę Waszego wieku. Nie myśl do przodu, ciesz sie tym, co jest, a jest pięknie.
Umówcie się, że gdyby kiedyś któreś z Was poczuło, że uczucie mija lub ktoś inny jest mu bliski, to zaraz jedno drugiemu o tym napisze. Ale mam nadzieję, że przejdziecie razem trudny czas początku dorastania.
Ksiądz Dziewiecki, wybitny specjalista do tych spraw twierdzi, że w miłości skupiamy się na trosce o innych, a w uczuciach skupiamy się na nas samych. Miłość owocuje pogodą ducha i wewnętrznym wyciszeniem, natomiast skupianie się na uczuciach prowadzi do niepokoju. Przemyśl sobie te mądrości i myśl o dobru dla niego. Sądzę, że dzięki Waszemu uczuciu nie będziecie wchodzili w różne zauroczenia klasowe, zabawy w chodzenie, przynajmniej przez jakiś czas. Piszcie dużo, wymieniajcie się wrażeniami, myślami, radościami, kłopotami. A co będzie dalej? Nie ma sensu teraz się tym martwić. Czy Wasze uczucie przetrwa- czas pokaże.
Jesteś naprawdę młodziutka na to, by mieć chłopaka na poważnie, dlatego Bóg Ci pomógł i ten chłopak jest daleko. Wytrwacie lub nie- ważne, że już coś miłego przeżyłaś, że teraz jest pięknie.
Zadaj pytanie:
