piątek, 24 marca, 2017r.

Hau, Przyjaciele!

Dzisiaj marianki prowadzą Drogę Krzyżową i w związku z tym było sporo zamieszania, pośpiech, a nawet trochę nerwów. Rodzice zdenerwowali się na córkę, która nie chciała się ciepło ubrać do kościoła, była ostra wymiana zdań na temat butów, kurtki, spodni. Jakie to szczęście, że my, psy, nie znamy takich problemów. Pani też poszła na nabożeństwo i gdy wróciła, to chwaliła dziewczyny za piękny śpiew i ciekawe, mądre rozważania. Pan nie był przekonany i pytał, co przygotowały na IV stację, czyli spotkanie z Matką. „No właśnie, nagle zachorowała jedna z dziewczyn i nasza Paulina za nią czytała dobry tekst o relacjach z matkami.” Pan uśmiechnął się i właśnie w tym momencie do mieszkania cicho wśliznęła się Paulina. Zajrzała nieśmiało do kuchni i gwizdnęła na mnie, ale dodała też ciche „przepraszam”. „No masz szczęście, bo jakoś nie miałem ochoty na kazanie, ale skoro wiesz, co zrobiłaś, to podaruję sobie. Przecież wiesz, że powinna być spójność między zachowaniem i tym, co publicznie głosimy.” Paulina miała jakoś dziwnie skrzywioną minę i przez chwilę myślałam, że bolą ją zęby, ale to musiały być wyrzuty sumienia. Cześć. Astra