niedziela, 20 listopada, 2016r.

Hau, Przyjaciele!

Co za niedziela. Paulina nie rusza się z domu, tylko szyje jak najęta, igła śmiga, resztki nitek unoszą się wokół niej. A wszystko zaczęło się wczoraj, gdy mimo deszczu pojechaliśmy do kuzynki Darii. Pani z ciocią omawiały plany pieczenia pierników przy maksymalnym zaangażowaniu młodych. W pokoju Darii siedziało kilka jej koleżanek i szyły malutkie woreczki z polaru. Praca okazała się łatwa, a efekt kapitalny. 27 woreczków na wszystkie dni tegorocznego Adwentu. To będą prezenty dla najmłodszych dzieci w rodzinie, odmiana kalendarza adwentowego. Rodzie zapewnią czekoladki do środka każdego woreczka. W niektórych zmieści się guma rozpuszczalna, ale w innych nawet batonik. Dzieciaki będą ćwiczyły silną wolę, by wcześniej nie zjeść słodyczy, będą się uczyły odczytywania cyfr, które markerami wypisywali kuzyni. Jedna z dziewczyn zawiesi woreczki na posrebrzanych gałązkach, inna rozciągnie w pokoju świąteczną  ozdobną wstążkę i maluchy będą odpinały klamerkami przypięte woreczki. Paulina była zachwycona pomysłem, szybko zabrała się do pomocy, a do domu pojechała obdarowana miękką tkaniną i kolorowymi taśmami. Zza chmur wygląda słońce, ja marzę  o wyprawie w pola, a Paulina szyje i słucha jakiś rekolekcji przez Internet. Idę pomęczyć Panią i Pana, może oni się ruszą, bo przecież ruch to zdrowie. No, chyba, że Paulina uszyje też taki komplet woreczków dla mnie. A każdym wielka kość. Mniam, dobrze jest pomarzyć. Cześć, Astra