Magdalena Korzekwa-Kaliszuk

G dy ufam Jezusowi, on dba o wszystko. Pamiętam dokładnie dzień mojej Pierwszej Komunii Świętej. Ubrana w białą sukienkę do kostek i w wianku na głowie szłam do kościoła wraz z moimi rodzicami i nie mogłam doczekać się spotkania z Panem Jezusem. Pamiętam też radość, jaką przeżywałam. Wtedy zrozumiałam, że im bardziej otworzę moje serce dla Pana Jezusa, tym bardziej będę radosna. W dzisiejszej Ewangelii obok Jezusa występują setnik i jego sługa. Sługa śmiertelnie zachorował i jego szef poprosił Jezusa o pomoc. Wierzył, że wystarczy jedno słowo Jezusa, aby jego podwładny był zdrowy. Tak się stało! Jezus jednym słowem uleczył śmiertelnie chorego człowieka! Po tym wydarzeniu zarówno setnik, jak i jego sługa z pewnością przeżywali wielką radość i dziękowali Bogu. Gdyby setnik nie wierzył, że Jezus może pomóc, pewnie opłakiwałby śmierć bliskiego mu człowieka. Gdy ufam Jezusowi, modlę się, uczestniczę w Eucharystii i przyjmuję Komunię Świętą, to On też ratuje mnie jak sługę setnika. Ratuje mnie przed smutkiem, zniechęceniem, lenistwem i biernością. Wtedy dosłownie chce mi się żyć, kochać moich bliskich, troszczyć o każdy dzień. Gdy wierzę i jestem blisko Pana Boga, gdy przyjmuję Go w Eucharystii, to On sprawia, że moje życie jest piękne, a to, co mnie spotyka, przekracza moje marzenia.