Boży GPS

Co to właściwie jest sumienie? Zacznijmy od kilku przykładów. Jeśli masz zamiar okłamać swoich rodziców lub chcesz ze złości kopnąć kolegę, słyszysz w sobie głos: „To jest złe, nie wolno kłamać, nie wolno kopać innych”. Gdybyś jednak skłamał lub kopnął, usłyszysz: „To było złe, powinieneś się przyznać i powiedzieć prawdę lub przeprosić kolegę”. Inna sytuacja: idziesz ulicą i widzisz, że ktoś się przewrócił. Coś mówi ci: „Muszę się zatrzymać i mu pomóc”. To jest właśnie sumienie. Każdy człowiek słyszy w swoim sercu ten głos. Niektórzy udają, że go nie słyszą albo go celowo zagłuszają, bo słuchanie sumienia nie jest łatwe. Sumienie nie tylko pomaga rozróżnić, co jest dobre, a co złe. Ono nakłania: „To powinno się zrobić, bo to jest dobre” albo ostrzega: „Tak nie wolno postępować, bo to jest złe”. Kiedy popełnimy jakieś zło, sumienie zaczyna nas gryźć. Mówimy, że czujemy wyrzuty sumienia albo że coś leży nam na sumieniu, nawet jeśli nikt się nie dowiedział, cośmy narozrabiali. Sumienie ma tylko człowiek. Nie ma go najmądrzejsze zwierzę. Pies czy kot nie kieruje się dobrem albo złem.